از روزنه نگاه که می ریزی انگارهمان دخترک چشم آبی سالهای پیشیتو...دوخته ای به منچشمان پر التماست رامن...(در حسرت روزهای گذشته)در تمام پاییزم.دیدن چشمانت اگر چه تمامی نداشت اما همین همانچشمان ابی ات سر به راهم کرد.